Historia Naszego Domu

       Powstanie obu Placówek wiąże się ściśle z Pierwsza Wojną Światową.   Pierwsza powstała w 1919 roku, gdy Zarząd Miasta Chełmna zwrócił się do Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo z prośbą o zaopiekowanie się około dwudziestoma dziewczynkami, które były ofiarami wojny – i tak na terenie klasztoru powstał sierociniec, do którego z czasem przyjmowani byli również chłopcy. Dziewczęta przebywały w budynku głównym, natomiast chłopcy w oddalonym o około 200 metrów  tzw. „Konwikcie”. Podczas okupacji sierociniec przeżywał ciężkie chwile, było to okres lęku i upokorzenia.  Po okupacji nazwa placówki zostaje zmieniona na Dom Dziecka Św Wincentego a Paulo w Chełmnie. W 1950 roku Dom przeszedł pod opiekę „Caritas” reprezentowanego przez Zarząd Główny w Warszawie i Oddział Wojewódzki w Bydgoszczy. W 1962 roku wychowankowie Domu Dziecka Św. Wincentego a Paulo zostają przeniesieni do innych domów dziecka, natomiast do Chełmna przyjechały dziewczęta z Zakładu Specjalnego dla Dzieci w Kamieniu Krajeńskim oraz Chłopcy z Zakładu Specjalnego dla Dzieci w Mgoszczu.  Nowi mieszkańcy Domu Pomocy Społecznej dla Dzieci „Caritas” to osoby niepełnosprawne intelektualnie i fizycznie. W 1995 roku została zawarta umowa pomiędzy Wojewodą Toruńskim a prowincją Chełmińsko – Poznańską Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia Św. Wincentego a Paulo w sprawie prowadzenia  Dom Pomocy Społecznej dla Dzieci, który od roku 2001 do 2004 działał jako  Dom Pomocy Społecznej nr 1.

              Druga z placówek działała od 1919 roku pod nazwą Przytułku św. Wincentego a Paulo. W czasie okupacji Zakład przekształcony został w Szpital dla rannych i uchodźców. W latach 1951 – 1990 dom podlegał Zrzeszeniu Katolików  „Caritas” pod nazwa Domu Pomocy Społecznej dla Dorosłych. Tegoż samego roku z inicjatywy Towarzystwa Opieki nad Dziećmi Katolickimi w Toruniu powołano na terenie zespołu klasztornego Sióstr Miłosierdzia Żłobek dla niemowląt, a 1950 roku utworzono Dom Małego Dziecka, który z kolei w 1980 roku przekształcony został w  Specjalny Dom Małych Dzieci. W 1986 roku w związku z przejęciem Zakładu przez Zrzeszenie Katolików „Caritas” nazwa została zmieniona na Zakład Leczniczo – Wychowawczy „Caritas”. Z dniem 19 lipca 1990 roku nastąpiło połączenie dwóch Zakładów: Domu Pomocy Społecznej dla Dorosłych i Zakładu Leczniczo – Wychowawczego w jeden  Zakład Opiekuńczo –Leczniczy dla Dzieci i Dorosłych. Od   1 stycznia 2001 roku zakład funkcjonował pod nazwą Dom Pomocy Społecznej nr 2 dla Osób Przewlekle  Somatycznie Chorych z filią dla Dzieci Niepełnosprawnych Intelektualnie.

Ostatecznie w 2005 z połączenia Domu Pomocy Społecznej nr 1 i Domu Pomocy Społecznej nr 2 powstał Dom Pomocy Społecznej w Chełmnie, który w obecnym kształcie jest domem o trzech typach działalności świadczącym usługi na rzecz osób w podeszłym wieku, dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie oraz dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie. W Domu funkcjonują trzy Działy: Terapeutyczno – Opiekuńczy, Administracyjno – Gospodarczy i Ekonomiczno – Finansowy. Całością kieruje dyrektor Domu z którym ściśle współpracują kierownicy działów i główny księgowy.

Obecnie nasza placówka przeznaczona jest dla osób przewlekle somatycznie chorych, dla osób dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie oraz dzieci i młodzieży niepełnosprawnej intelektualnie

Najbliższe otoczenie Domu stanowi ogród owocowo – warzywny oraz piękny park, w którym Mieszkańcy spędzają czas na spacerach i wypoczynku. Pokoje mieszkalne rozmieszczone są w czterech budynkach .